Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rządca — m odm. jak ż II, DCMs. rządcacy; lm M. rządcacy (rządcacowie), DB. rządcaców 1. przestarz. «administrator nieruchomości, prywatnego majątku ziemskiego (w Polsce do II wojny światowej)» 2. przestarz. «ten, kto rządzi, kieruje czymś» … Słownik języka polskiego
gubernator — m IV, DB. a, Ms. gubernatororze; lm M. gubernatororzy ( owie), DB. ów «wysoki urzędnik administracji państwowej w niektórych krajach; rządca prowincji» a) «w USA: urzędnik sprawujący najwyższą władzę wykonawczą stanu, wybierany przez ludność» b)… … Słownik języka polskiego
komisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «oficer policji; ranga, stopień oficerski w policji» 2. «pełnomocnik dyplomatyczny niektórych państw w krajach nie mających pełnej suwerenności» 3. «urzędnik stały lub powołany okresowo do wypełnienia specjalnych… … Słownik języka polskiego
faktyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, faktycznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} zgodny z rzeczywistością, rzeczywisty, realny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Faktyczny przywódca, rządca, właściciel. Faktyczny stan rzeczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
